Geleceğin 300 yıllık evleri…

Jutland’ın kuzey-doğu kıyısının on dokuz kilometre açıklarında, ada İskandinav folklorunda canavar Ægir’in evi olarak ortaya çıkar ve batıklarla çevrili danimarka denizcilik tarihi boyunca bahsedilir. Læsø’nun en istisnai ticari markası, kalın ve önemli gümüş yosun demetleriyle sazdan kokan evleridir.

On yedinci yüzyılda Læsø’da deniz yosunu kaplaması başladı ve adayiçin büyük ölçüde olağanüstüdür, ancak yosun çatılarının daha sonra İskoçya’nın Orkney Adaları’nda görüldüğü bildirilmiştir. Gelişen bir tuz işleme sanayisine sahip olan Læsø’nun ormansızlaşmıştı – tuz fırınlarını beslemek için ağaçlar yakılmıştı – bu yüzden adalıların seçmeli bir çatı malzemesi bulmaları gerekiyordu. Adanın kendisi yetersiz kaynaklara sahiptir ve çamur yastıkları ve sürüler büyük ölçüde oluşan, geliştirmek zordur, bu yüzden her şey eşit işgalcilere denize baktı olmak.

Driftwood kereste ve bol yılan balığı (zostera marina) kıyıdan sürüklenen ve çatılar için hasat olarak kullanılmak üzere batıklar kurtarıldı. Yirminci yüzyılın başlarında, adanın evlerinin büyük bir kısmı yosun ile çatılı edildi. Ancak, 1920’lerde bir parazit hastalığı yılan balığının önemli bir kısmını silip süpürdükten sonra, strateji nin bilgisi giderek yok oldu. Bugün, sadece 36 yosun çatılı evler 1.800 kişilik adada kalmak.

2012’den bu yana Johansen, bir nesilde bu şekilde ilk kez çatıların yerini aldığı için stratejiyi yeniden canlandırıyor. “Bu Læsø tarihinin en iyi şeylerden biri, bu yüzden ada için çok önemli,” diye bir atış çekiyordu bir çatı dan telefonla söyledi. “Bu bayanlar işiydi,” diye ekledi, erkek adalılar düzenli olarak denizde olduğu için, bayanlar çiftlikler ve evler bakmak için bırakıldı açıklık. “Bu adada yalnızdılar ve kendileriyle uğraşıyorlardı. Bu çatıların nasıl yapılacağını buldular. Bu yüzden, belli ki mirasbizi çok memnun ediyor.”

Yaklaşık 40-50 bayan çatılarla birlikte ilgilenirdi. Hasat zamanı fırtınaları sonra deniz yosunu monte edecek, bu noktada küçük ölçekli yeşil büyüme sınırdışı ve güvenli çürümek yapacak yaklaşık altı ay boyunca kuruması için bir alana yayıldı. Bina başladığında, yılan balığına sanki devasa vasks ‘lara (halatlar) sarılarak onu üs olarak doldurmak için kirişlere bağlarmış gibi davranırlardı. Daha fazla yosun üstüne yığılmış ve turba ile aşağı tartılır: normal çatı fazla 1m kalınlığında ve 35-40 ton ağırlığında ydı. Bayanlar tamamlanmış çatılar üzerine koltuk almak istiyorsunuz, nerede oturup batıklar için ağaçsız ufk incelemek (ve olası kurtarma fırsatları) ve etrafında hareket, hatta hareket, deniz yosunu üzerinde paketi.

Johansen, bir günde çatı açabileceklerini söyledi. Yakındaki beş thatcher’dan oluşan grubu için 21 civarı. “Çünkü 50 hanımım yok.”

Yılan balığı yaygın olarak “yosun” olarak adlandırılır iken, gerçekten uzun teslim olan ve 2m uzunluğunda gelişebilir deniz otu, bir tür. Ancak ekvatorun kuzey tarafında büyük ölçüde tüm dünyada keşfedilmiştir. Sadece yılan balığı normalde yangın, çürüme ve tahriş güvenli, aynı zamanda CO2 emer, ve sıcaklık oluşturmak için beklemez gibi, hasat ve yerel olarak kullanıldığında karbon tarafsız. Eelgrass yaklaşık bir yıl sonra tamamen su geçirmez hale gelir ve mineral polar, sıvı cam, taş veya modern atık kullanılarak üretilen kalın, lifli malzeme ile karşılaştırılabilir yalıtım özellikleri vardır. Bir çatı yüzlerce yıl sürebilir – adanın artık deniz yosunu çatılarından biri 300 yıl boyunca tarihleri – karşılaştırma için, beton bir kiremit çatı normalde 50 civarında devam ediyor.

Sürdürülebilirlik ve mirasın bu birleşimi, Şu anda Læsø’nun geleneksel yosun kaplamasının dünya çapında sürdürülebilir bir çağdaş yapı malzemesine nasıl güncellenebileceğini araştıran Kopenhaglı Amerikalı mühendis Kathryn Larsen’in dikkatini çekti.

KEA – Kopenhag Plan ve Yenilik Okulu’nda öğrenim alırken, Larsen postulation’unu Læsø’nun yosun çatılarına odakladı. “Bu benim için büyük bir sır oldu, çünkü hemen hemen tüm bilgiler Danimarkaca idi,” dedi. “Ben gerçekten birkaç yıl için tüketilen oldu: Ben daha Fazla Danimarkaca öğrenmek istiyorsunuz ve daha sonra bu aşina olacak ve ileri geri gitmek. Gerçek bir saplantı haline geldi.”

Okulunun yakındaki yosun yetiştiricilerinden aldığı bir yılan balığı kaynağına sahip olduğunu fark eden Larsen, “eğlence için” test etmeye başladı. O tamamlayıcı, sürdürülebilir yalıtım olarak gitmek için kaplamalar ve çatılarda kullanılmak üzere prefabrik panoları geliştirdi, ve eelgrass bileşenleri bir süre sonra nasıl tepki konsantre okulunun üstüne kurulları yüklü.

50 yıl içinde yılan balığı hakkındaki tüm bilgiler yok oldu.

Kısa bir süre sonra, daha kamusal bir kurulum yapması gerektiğini fark etti. “Birçok kişi son derece temkinli idi,” diye yılan balığı kullanımı hakkında söyledi. 2019’un sonlarında, KEA’daki verandada tahtalarını eriten bir enstalasyon olan The Seaweed Pavilion’da çiple yola çıktı. “İnsanların altında oturup bu materyali bizzat deneyimleyebilmelerini istedim. İnsanlar sürekli şaşırıyorlar çünkü kokması ya da aşağılık olması gerektiğini tahmin ediyorlar, bu yüzden onunla daha yapıcı bir etkileşim eyleerek, bu algıyı değiştirmeyi umuyordum.”

“Ne gerçekten eve gidip istedim bu karakteristik kurulum büyük bir türüdür,” dedi, bu tür kurulum ile hava geçirimli olmayan bir duman bariyer, gerekmez açıklık. “Bunun büyük bir kısmını kullanabilirsin ve hava binanızdan geçecek ve engellenmeyecek, böylece tüm inşaat nefes alacak ve hava kalitesi çok daha yüksek olacak.”

Larsen hangi inşaat iş daha tecrübeli prosedürler, hangi “sadece çevremiz için daha iyi, karakteristik yenilenebilir kaynaklar kullanarak, ama aynı zamanda bizim için önemli ölçüde daha avantajlı binalar yapıyor bir göz alır şekilde değiştirmek gerekiyor. Temel olarak, bunu anladık, [o zaman] bu bilgiyi kaybettik ve şimdi kendimizi binaların kötüleştiği ve hava kalitesinde daha korkunç bir boşluk haline getirdik.”

Yılan balığı dünya çapında geliştiği için, “hasat edilip yerel olarak kullanıldığı sürece” sürdürülebilir bir yapı malzemesi olarak kullanılması için muazzam bir küresel potansiyel görüyor.

The Seaweed Pavilion’da kullandığı yılan balığı, læsø’nun hanımlarınınki gibi benzer bir yetiştirme ve kurutma stratejisini kullanan Kurt Schierup tarafından hasat edildi ve hazırlandı. 2016 yılında eelgrass hasat iş Møn Tang kurdu olmasına rağmen, Schierup 1950’lerde Danimarka’nın Tærø adasında, eelgrass döşemelik, yalıtım ve uyku yastıkları kullanılmak üzere uluslararası ihraç edildi sırasında ergenlik döneminden bu yana bu işi tamamlıyor. Bir eelotunun eskiden ne kadar yaygın olduğunun altını çizen bir tarih parçası.

Ben çocukken, 50 yıl önce,” Johansen dedi, “Herkes Danimarka’da yılan balığı üzerinde dinleniyordu. Ama sonra plastik geldi, çok mütevazı. Yani, 50 yıl içinde yılan balığı hakkındaki tüm bilgiler yok oldu” dedi.

Læsø’da Johansen’in yerine 10 ek çatı daha vardır. Bu uzun bir görev oldu, ama o tamamlamak için “çünkü gelip beni eski evleri düzeltmek görmek size geçmişi ortaya çıkarmak için çok daha basit” tamamlamak için olmaz diyor. Læsø ziyaretçileri, yıl ortası boyunca hafta içi onu çipten izlemeye davet edilirler ve burada “çalışma şeklini, materyali ve ne kadar büyüleyici olduğunu” ilk elden görebilirler.

Eelgrass dünyanın mirasının bir parçası olduğunu söyledi. “Læsø’ya gelebilirsiniz ve size ulusunuzun kendi tarihini gösterebilirim” çünkü bir zamanlar dünyanın her yerinde yaygın olarak kullanılıyordu – deniz bölücüleri inşa etmek için kullanıldığı Hollanda Wadden Denizi’nden Yeni Britanya’ya kadar her yerde evlerin Cabot’un Battaniyesi ile izole edildiği, kurutulmuş eelotundan yapılmış sıcak ve sağlam bir yalıtkan.

“Çok hızlı bir şekilde unutulan büyük bir geçmişi var ve şimdi bunu bir kez daha anlatmaya başlıyorum. Çok eski bir çatının yanında kaldığınız zaman, ona bir göz atarak ve insanlar ‘ne komik bir malzeme’ dediğinde bunu söylemek çok basit.”